گاز های صنعتی دارای خلوص بالای 90 درصد هستند. اما برای کار های آزمایشگاهی وجود ناخالصی های گازی می تواند مشکل ساز باشد و برای کار های آزمایشگاهی از گاز هایی با خلوص بالا تر از 99 درصد استفاده می کنند. در طول دهه های گذشته تولیدات و فرآیند های زیادی در صنعت توسعه پیدا کرده اند. گاز و فناوری های مربوط به گاز ها نیز که در صنعت و آزمایشگاه استفاده می شوند و همچنین ابزار و تجهیزات مرتبط با این گاز ها، مورد توجه قرار گرفته اند. گازهای آزمایشگاهی برای آنالیز، اندازه گیری و … کار برد دارند.
درصد خلوص گازهای آزمایشگاهی
درصد خلوص بالای 99% نیز دارای درجه بندی و گرید های گوناگونی است که متناسب با کاربرد های آزمایشگاهی و .. دارد. گاز های دارای خلوص بالا باعث می شوند که ابزار آزمایشگاهی به صورت بهینه کار کند. هر چه خلوص گاز آزمایشگاهی بیشتر باشد کیفیت نتایج به دست آمده در آزمایشگاه نیز تحت تأثیر آن قرار داشته و بهتر خواهند شد.
انواع گاز های آزمایشگاهی
متداول ترین گاز های دارای خلوص بالا برای کاربرد های آزمایشگاهی عبارتند از گاز هلیوم ، گاز هیدروژن ، گاز آرگون و گاز نیتروژن. این گاز ها به عنوان گاز حامل برای سوانگاری (کروماتوگرافی) گازی و سوانگاری مایع و هم چنین طیف سنجی به کار می رود. از برخی از این گاز ها و هم چنین مخلوط های گازی برای کالیبراسیون (واسنجی) دستگاه ها نیز استفاده می شود که کار بسیار دقیق و مهمی برای تعیین صحت کار کرد دستگاه هاست.
اهمیت استفاده از گاز خلوص بالا
برای برخی از کاربردهای مصرف، مانند مصارف آزمایشگاهی و دستگاه هایی که دارای دقت زیادی هستند مانند سوانگاری (کروماتوگرافی) و یا مصارف بهداشتی و غذایی استفاده از گاز خالص اهمیت پیدا می کند. زیرا ممکن است گاز ناخالص باعث آسیب دیدن دستگاه های آزمایشگاهی گران قیمت شود و یا در نتایج به دست آمده اشکال ایجاد کند و نتایج پژوهشی را تحت تأثیر قرار دهد. یا مثلاً در مصراف غذایی مانند تولید نوشابه گاز دی اکسیدکربن مصرفی باید خالص باشد، در غیر این صورت مسمویت ایجاد می کند.
برای همین استفاده از گازهای خلوص بالا در چنین کاربرد هایی اهمیت دارد.