مصالح سنگی عبارتاند از ذرات غیر چسبنده متشکل از قطعات گرد گوشه با تیز گوشه، کموبیش از مواد معدنی سنگ اصلی، بدون تغییر شیمیائی عمده، تشکیل یافتهاند. سنگدانه مصالح طبیعی، مصنوعی یا بازیافت شده، مانند ماسه، شن، سنگ شکسته، یا سرباره کوره بلند ذوب آهن و خاک رس منبسط شده دانهای است که در تولید فرآوردههای ساختمانی، مانند بتن، به کار میرود.تعریف دانه بندی مصالح سنگی عبارت است از تعیین درصد وزنی دانه های یک اندازه از کل مخلوط نتایج این کار در راهسازی و ساختمان کاربرد وسیع دارد. برای این کار توسط دستگاه کوارتر ۴ بخش کن مقدار مناسبی از مصالح برداشته و روی الکها ریخته و حدود دو دقیقه و بیشتر تکان می دهند. این الکها از بالا به پایین درشت تا ریز هستند.
گروه درشتدانه از قطر 60 تا 2 میلیمتر که شن نامیده میشوند.
گروه میان دانه از قطر 2 تا 06/0 میلیمتر که ماسه نامیده میشوند.
گروه ریزدانه از قطر 06/0 تا 002/0 میلیمتر که لای نامیده میشوند.
گروه ریزدانه از قطر 002/0 کمتر میلیمتر که رس نامیده میشوند.
به سنگ ریزه خردتر از شن گفته میشود ماسه معمولاً در ساحل دریا و رودخانه به راحتی یافت میشود.
هر گاه تخته سنگ بزرگی در معرض باد ، باران و یخ بندان قرار گیرد، متلاشی شود و به ذرات ریزتری تبدیل شود، به طوری که ابعاد ذرات مزبور از یک صدم میلی متر تا دو میلی متر برسد، این ذرات را “ماسه” می نامند.
ماسه طبیعی، بسته به منبع اصلی تهیه آن، به چند دسته زیر تقسیم میشود:
همانند ماسه از جدا شدن و خرد شدن سنگ های طبیعی به دست می آید. معمولا از نظر ابعاد دانه ها، ذرات به بزرگی 2 تا 60 میلی متر را شن می نامند، ولی عموما بزرگی ذرات شن به 30 میلی متر محدود می شود و بسته به بزرگی دانه به نام شن های نخودی و یا بادامی نامیده می شود.
شن بسته به شکل، به انواع زیر تقسیم میشود:
امروزه علاوه بر مصالح سنگی طبیعی، استفاده از مصالح سنگی مصنوعی نیز در اغلب صنعت ساختمان دنیا متداول گشته است.