رشد جنین در دوران حاملگی هفته به هفته


دوران حاملگی هفته به هفته
دوران حاملگی هفته به هفته

دوران حاملگی هفته به هفته

پیگیری روند رشد جنین در دوران حاملگی هفته به هفته شاهد تغییراتی در اندازه، وزن گیری و شکل گیری اندام های حیاتی جنین است. پس از لانه گزینی، رشد امبریو آغاز می شود و اندازه جنین در هفته های مختلف بیشتر و بیشتر می شود.

 

4 هفته اول

در 4 هفته ی اول جنین درون ساک حاملگی قرار می گیرد. در این مدت سلول های بنیادی تکثیر می شوند تا بتوانند بخش های مختلف بدن جنین را تشکیل دهند.

جنین یک ماهه
جنین یک ماهه

4 هفته دوم

در 4 هفته دوم یا ماه دوم بارداری جنین به اندازه ی یک دانه ی لوبیا است. در ماه دوم بارداری جنین به طولی حدود 1.5 سانتی متر می رسد. سلول های مغزی برای تشکیل اولین مسیر های عصبی تکامل پیدا می کنند.

جنین دو ماهه
جنین دو ماهه

4 هفته سوم

در انتهای 4 هفته ی سوم جنین به طول 7 تا 8 سانتی متر می رسد. در این زمان انگشت های کوچک جنین شکل می گیرند. جنین در این زمان حتی می تواند انگشت خود را دهانش بگذارد و بمکد.

جنین سه ماهه
جنین سه ماهه

4 هفته چهارم

در ماه چهارم بارداری اندازه ی جنین به حدود 13 سانتی متر و وزن آن به 140 گرم می رسد. استخوان بندی جنین پس از ماه چهارم شروع به شکل گیری کرده و از حالت نرم به حالت استخوانی سفت مبدل می شود.

جنین چهار ماهه
جنین چهار ماهه

4هفته پنجم

در انتهای ماه پنجم ابرو ها و پلک های جنین تشکیل می شوند و اندازه ی جنین بیش از 27 سانتی متر خواهد بود. البته جنید در حالت جمع شده در رحم قرار دارد، این اندازه مربوط به زمانی است که بتواند کاملاً صاف قرار بگیرد.

جنین پنج ماهه
جنین پنج ماهه

4 هفته ششم

در حدود هفته 25 بارداری وزن جنین به 660 گرم می رسد و پوست آن در حال شکل گیری و جمع کردن چربی در زیر خود است.

جنین شش ماهه
جنین شش ماهه

4 هفته هفتم

در این زمان یعنی در انتهای ماه هفتم جنین قادر خواهد بود پیک های خود را باز و بسته کند و احتمالاً می تواند اطراف خود را ببیند.

جنین هفت ماهه
جنین هفت ماهه

4 هفته هشتم

در انتهای ماه هشتم حاملگی یا حدود هفته 32 بارداری وزن جنین به حدود 2.2 کیلو می رسد. در این زمان ریه ها تکامل پیدا می کنند و احشاء بدن وی با چربی احاطی می شوند.

جنین هشت ماهه
جنین هشت ماهه

4 هفته نهم

در این زمان جنین آماده ی تولد است. بارداری می تواند تا 40 هفته نیز طول بکشد. میانگین قد کودکانی که به دنیا می آیند 50 یا 51 سانتی متر است و در حدود سه و نیم کیلو گرم باید وزن داشته باشند. در این مدت جنین می چرخد و سرش برای زایمان طبیعی رو به دهانه رحم قرار می گیرد.

جنین نه ماهه
جنین نه ماهه

گذران دوران حاملگی هفته به هفته طی می شود و کودکی پا به دنیا می گذارد.

منبع:رشد جنین در دوران حاملگی هفته به هفته

بارداری خارج رحمی و عوامل بارداری خارج از رحم چیست ؟

عوامل بارداری خارج از رحم
عوامل بارداری خارج از رحم

بارداری خارج از رحم

موارد مختلفی می توانند از جمله عوامل بارداری خارج از رحم باشند. حاملگی خارج از رحم زمانی اتفاق می افتد که تخمک لقاح یافته جایی در بیرون از رحم لانه گزینی کند. بارداری های خارج از رحم معمولاً در لوله ی فالوپ اتفاق می افتند و به ندرت ممکن است در گردن رحم و در حفره های شکمی و لگن نیز اتفاق بیفتد. در این شرایط معمولاً تخمک لقاح یافته امکان رشد و تبدیل شدن به جنین را ندارد و نمی توان آن را به رحم منتقل کرد.

در یک بارداری طبیعی تخمک در لوله های فالوپ لقاح پیدا می کند و مویچه های درون لوله فالوپ آن را به سمت رحم حرکت می دهند. در صورتی که زخمی در لوله های فالوپ وجود داشته باشد و یا هر علت دیگری که مانع حرکت تخمک به سمت رحم شود، سلول لقاح یافته در همان نقطه ی لوله ی فالوپ شروع به رشد می کند. در این شرایط باید برای خارج کردن آن از بدن مادر اقدام نمود.

حاملگی خارج رحمی در سال های اخیر شیوع بیشتری پیدا کرده است. آمار ها نشان می دهد 2% از حاملگی ها خارج رحمی هستند.

 

عوامل بارداری خارج از رحم

یکی از علل بارداری خارج رحمی عفونت در ناحیه لگن است. برای مثال در صورتی که بیماری التهابی لگنی وجود داشته باشد و یا جراحی لگنی انجام شده باشد و یا خانم با تنگی مادرزادی لوله فالوپ متولد شده باشد، احتمال رخ دادن بارداری خارج از رحم وجود دارد.

یکبار حاملگی خارج از رحم می تواند خطر حاملگی دوباره در همان نقطه را افزایش دهد. زیرا جراحی و خارج کردن تخمک از لوله فالوپ در آن نقطه جراحت ایجاد کرده و در صورت مسدود شده مشکلاتی را ایجاد می کند.

به ندرت نیز ممکن است حاملگی خارج رحمی به علت استفاده از قرص ضد بارداری پروژسترون ایجاد شود. استفاده از وسایل جلوگیری از بارداری درون رحمی مانند IUD نیز خطر ایجاد حاملگی خارج رحمی را افزایش می دهد.

سیگار کشیدن، داشتن شرکای جنسی متعدد و روش های کمک باروری و درمان ناباروری نیز افزایش خطر حاملگی خارج از رحم را در پی دارند.

 

علائم و عوارض بارداری خارج رحمی

خونریزی های نامنظم و یا قطع دوران پریود می تواند از علائم حاملگی خارج رحمی باشد. بیشتر بارداری های خارج رحمی پیش از آنکه زن بداند باردار است تشخیص داده می شوند.

تخمک در حال رشد به بافت اطراف خود آسیب می رساند و با بزرگ شدن منجر به خونریزی داخلی می شود خونریزی داخلی می تواند درد شدید در شکم ایجاد کند و حتی علائم شوک و بیهوشی به دنبال داشته باشد و در صورت عدم رسیدگی به موقع جان فرد در خطر خواهد بود.

از این جهت توجه به عوامل بارداری خارج از رحم اهمیت دارد.


منبع : بارداری خارج رحمی و عوامل بارداری خارج از رحم چیست ؟

 

هورمون اچ‌سی‌جی

هورمون اچ‌سی‌جی یا گنادوتروپین جفتی انسان (به انگلیسیHuman chorionic gonadotropin) از هورمون‌هایی است که در حین حاملگی تولید می‌شود. این هورمون توسط جفت ایجاد می‌شود که تخم را پس از لانه‌گیری در رحم تغذیه می‌کند. اچ‌سی‌جی اولین بار حدود ۱۱ روز پس از لقاح در خون و بین ۱۲ تا ۱۴ روز پس از لقاح در ادرار قابل اندازه‌گیری است. به‌طور طبیعی مقدار اچ‌سی‌جی هر ۴۸ ساعت دوبرابر می‌شود. سطح این هورمون در هفته‌های ۸ تا ۱۱ به حداکثر خود رسیده و سپس در ادامه حاملگی کاهش می‌یابد.

تولید اچ‌سی‌جی

پس از لقاح سلول تخم شروع به تکثیر کرده و بلاستوسیتها را بوجود می‌آورد. در اطراف سلولهای بلاستوسیت، سلولهای تروفوبلاست و سلولهای سنسیشیو تروفوبلاست بوجود می‌آیند. سلولهای سنسیشیو تروفوبلاست، اولین سلولهایی هستند که هورمون hCG را تولید می‌کنند. هورمون hCG تولید شده از سلولهای سنسیشیو تروفوبلاست، بر روی جسم زرد اثر گذاشته و از تحلیل رفتن آن جلوگیری می‌کند. پروژسترون تولید شده از جسم زرد، بر روی سلولهای دیواره رحم اثر گذاشته و از ریزش آن‌ها جلوگیری کرده و بدین ترتیب، زمینه را برای لانه گزینی و شروع حاملگی آماده می‌کند. در روز ۲۲، لانه گزینی (Implantation) انجام می‌شود و با تشکیل جفت، تولید هورمونهای hCG و پروژسترون، توسط سلولهای جفت انجام می‌گیرد.

کاتی دربارهٔ آزمایش اچ‌سی‌جی

  • در ۸۵٪ حاملگیها مقدار این هورمون طی ۷۲–۴۸ ساعت دوبرابر می‌شود. هرچه سن حاملگی بیشتر می‌شود، زمان دوبرابر شدن این هورمون طولانی‌تر شده و حداکثر به ۹۶ ساعت می‌رسد.
  • در مورد مقادیر این هورمون می‌بایست توجه نمود. زیرا در برخی حاملگیهای طبیعی مقدار این هورمون می‌تواند کم باشد ولی نوزادی کاملاً سالم به دنیا بیاید. سونوگرافی در هفته‌های ۶–۵ صحت بیشتری نسبت به اندازه‌گیری اچ‌سی‌جی دارد.
  • سطح هورمون اچ‌سی‌جی کمتر از mIU/ml 5 نشاندهنده عدم حاملگی است. هر مقداری بیش از mIU/ml 25 نشاندهنده وجود حاملگی می‌باشد.
  • مقدار این هورمون با واحد (milli-international units per milliliter (mIU/ml)) اندازه‌گیری می‌شود.
  • زمانی که سطح اچ‌سی‌جی به ۲۰۰۰–۱۰۰۰ برسد، سونوگرافی ترانس واژینال می‌تواند ساک حاملگی را تشخیص دهد. چون سطوح این هورمون می‌تواند مختلف باشد و زمان لقاح نیز به درستی مشخص نشده باشد، تشخیص با یافته‌های سونوگرافی تا زمانی که مقدار هورمون به ۲۰۰۰ نرسد قابل انجام نخواهد بود.
  • تنها انجام یک نوبت آزمایش برای اندازه‌گیری این هورمون در بیشتر موارد کافی نیست. در مواردی که شک به سلامت بارداری وجود دارد می‌بایست چند آزمایش با فاصله از هم انجام شود تا بتوان یک نتیجه‌گیری درست انجام داد.
  • دو نوع آزمایش اچ‌سی‌جی وجود دارد: نوع «کیفی» که فقط وجود یا عدم هورمون را مشخص می‌کند و دیگر نوع «کمی» که مقدار آن را نیز معین خواهد نمود.

راهنمای سطوح اچ‌سی‌جی در طول بارداری

زمانها بر اساس سن حاملگی (Gestational Age) [تعداد هفته‌هایی که از اولین روز آخرین قاعدگی (LMP) گذشته‌است] می‌باشد:

  • ۳ هفته از LMP گذشته باشد: 50-5 mIU/ml
  • ۴ هفته از LMP گذشته باشد: 426-5 mIU/ml
  • ۵ هفته از LMP گذشته باشد: 7340-18 mIU/ml
  • ۶ هفته از LMP گذشته باشد: 56500-1080 mIU/ml
  • ۸–۷ هفته از LMP گذشته باشد: 229000-7650 mIU/ml
  • ۱۲–۹ هفته از LMP گذشته باشد: 288000-25700 mIU/ml
  • ۱۶–۱۳ هفته از LMP گذشته باشد: 254000-13300 mIU/ml
  • ۲۴–۱۷ هفته از LMP گذشته باشد: 165400-4060 mIU/ml
  • ۴۰–۲۵ هفته از LMP گذشته باشد: 117000-3640 mIU/ml
  • زن غیر حامله: <5 mIU/ml
  • بعد از یائسگی: <5/9 mIU/ml

توجه: این اعداد فقط به عنوان راهنما داده شده و افزایش این هورمون در هر فرد متفاوت می‌باشد. مقدار مطلق به اندازه سیر تغییرات اهمیت ندارد.

سطوح پایین مقدار این هورمون نشانه چیست؟

مقادیر پایین اچ‌سی‌جی علل مختلفی می‌تواند داشته باشد و می‌بایست آزمایش طی ۷۲–۴۸ بعد تکرار شود تا با توجه به تغییرات سطح هورمون بتوان قضاوت نمود. سطوح پایین اچ‌سی‌جی می‌تواند نشاندهنده موارد زیر باشد:

  • اشتباه در تعیین سن حاملگی
  • احتمال سقط یا Blighted Ovum
  • حاملگی نابجا Ectopic Pregnancy
  • سطوح بالای مقدار این هورمون نشانه چیست؟

مقادیر زیاد اچ‌سی‌جی علل مختلفی می‌تواند داشته باشد و می‌بایست آزمایش طی ۷۲–۴۸ بعد تکرار شود تا با توجه به تغییرات سطح هورمون بتوان قضاوت نمود. سطوح بالای اچ‌سی‌جی می‌تواند نشاندهنده موارد زیر باشد:

  • اشتباه در تخمین سن حاملگی
  • حاملگی مولار
  • چندقلویی
  • آیا مقدار اچ‌سی‌جی می‌بایست به‌طور مرتب در طی حاملگی اندازه‌گیری شود؟

مقدار این هورمون به‌طور معمول توسط پزشکان دوباره اندزاه‌گیری نمی‌شود مگر این که مشکلی به وجود آمده باشد. در صورت خونریزی، درد شدید شکمی یا سابقه سقط ممکن است پزشک این آزمایش را تکرار کند.

  • آیا عاملی می‌تواند مقدار اچ‌سی‌جی را تحت تأثیر قرار دهد؟

هیچ عاملی نمی‌تواند مقدار این هورمون را تحت تأثیر قرار دهد بجز داروهایی که حاوی این هورمون باشند. این داروها برای درمان نازایی مورد استفاده قرار می‌گیرد و پزشک در مورد زمان انجام این آزمایش پس از دریافت این داروها، شما را راهنمایی خواهد نمود. سایر داروها مثل آنتی بیوتیکها، ضد دردها، قرصهای ضد بارداری خوراکی یا سایر داروهای هورمونی هیچ تأثیر بر مقدار این هورمون نخواهند داشت.


منبع : ویکی پدیا