بیماری هموفیلی دسته ای از اختلالات خونریزی ارثی است بطوریکه بدن قادر به ایجاد لخته و انعقاد خون نمی باشد . هموفیلی را بیماری سلطنتی می نامند، زیرا ملکه ویکتوریا، ملکه انگیس در سال های 1837 تا 1901 حامل ژن آن بود و دختران وی نیز این ژن را به خانواده های سلطنتی در آلمان، اسپانیا و روسیه منتقل کردند. الکساندرا نوه ملکه ویکتوریا در اوایل قرن بیستم همسر تزار نیکلاس دوم و پسر آن ها نیز به هموفیلی مبتلا گشت.
این بیماری از طریق ژن موجود بر روی کروموزوم ایکس منتقل می شود. زنان ناقل این ژن آن را به پسران خود منتقل می کنند و پسران آن ها مبتلا به بیماری خواهند شد. اما مردان ناقل آن را به فرزندان دختر منتقل می کنند نه پسر.
گاهی بیماری بسیار خفیف است و تا زمانی که فرد نیاز به عمل جراحی پیدا نکند پی به بیماری خود نمی برد.
هموفیلی و اختلال انعقادی انوع مختلف A، B و C دارد. نوع آ حاد ترین نوع هموفیلی است. اکثر افراد مبتلا در دنیا به این نوع از هموفیلی گرفتار هستند. پروتئینی در خون به نام فاکتور 8 در بدن این افراد کم است و در صورت وجود زخم و جراحت خونریزی بند نمی آید.
هموفیلی نوع ب به دلیل کمبود فاکتور 9 ایجاد می شود و خود سه دسته ی خفیف متوسط و حاد دارد. این نوع از هموفیلی 15 در صد از افراد مبتلا را درگیر کرده است. هموفیلی نوع سی نیز به دلیل کمبود فاکتور 11 در خون ایجاد می شود و شیوع کمتری نسبت به دو نوع دیگر آن دارد.
هموفیلی یک بیماری ژنتیکی و ارثی است و امکان پیشگیری از آن وجود ندارد. آزمایش ها و مشاوره های ژنتیک تنها افراد را از خطر داشتن فرزند مبتلا به هموفیلی آگاه می کنند.
بدن بیماران هموفیلی نیاز دارد تا خون سالمی داشته باشد به همین دلیل استفاده از خوراکی های سالم و ویتامین های گروه ب و کا برای این دسته از افراد ضروری است، همچنین غذا های حاوی آهن باید در رژیم غذایی آن هابیشتر باشد.
عفونت های خونی مانند ایدز و هپاتیت بی و هپاتیت سی از مشکلات عدیده ای بود که مبتلایان به هموفیلی در حدود سال 1980 با آن درگیر بودند، زیرا فرآورده های خونی باید به این افراد تزریق می شد که گاه ناقل آلودگی ها و عفونت های ویروسی اینچنینی بود. تا سال 1985 بیش از 90% افراد مبتلا به هموفیلی شدید توسط ویروس ایدز آلوده شده بودند. اما امروزه آزمایش های دقیقی برای تشخیص عفونت های ویروسی در خون وجود دارد و این مشکل را برای این دسته از بیماران مرتفع کرده است.
در دنیا روز جهانی هموفیلی برای آگاهی جوامع و کمک به افراد مبتلا به بیماری هموفیلی تعیین شده است.
[mks_button size="large" title="منبع" style="squared" url="https://www.medicinenet.com/hemophilia/article.htm#can_hemophilia_be_prevented" target="_self" bg_color="" txt_color="" icon="" icon_type="" nofollow="0"]
از زمان ایران باستان زالو درمانی برای درمان نارسایی عصبی، مشکلات دندان، بیماری های پوستی و درمان عفونت استفاده می شده است. اما امروزه از زالو در جراحی های ظریف استفاده می کنند زیرا بزاق زالو حاوی پروتئین هایی است که از لخته شدن خون جلوگیری می کنند. ترشحات ضد انعقاد سبب می شوند خون رسانی به بافت زخمی به خوبی انجام شود و زخم ها سریع تر بهبود پیدا کنند، همچنین زالو درمانی به دلیل داشتن روشی ساده و هزینه کم برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود.
زالوی طبی داراری سه ردیف دندان کوچک است و آن ها را در پوست فرو می کند. سپس مواد ضد انعقاد را از طریق بزاق وارد بدن طعمه خود می کند. در این شرایط زالو قادر است خون بمکد. زمان مکیدن خون با توجه به اندازه زالو متفاوت است و از 20 تا 45 دقیقه طول می کشد. هر زالو می تواند حدود 15 میلی لیتر خون بمکد که مقدار بسیار کمی است.
افرادی که می توانند از مزایای این درمان استفاده کنند عبارتند از مبتلایان به دیابت، مبتلایان به بیماری های قلبی و افرادی که عمل زیبایی انجام دادند و احتمال دارد مقداری از بافت های نرم را از دست بدهند. از زالو همچنین برای درمان لخته خون و واریس وریدی استفاده می شود.افراد مبتلا به کم خونی، افراد دارای مشکلات انعقادی مانند هموفیلی و افراد دارای شریان های آسیب دیده نباید با زالو درمان شوند. توصیه می شود افراد زیر 18 سال و زنان باردار نیز از درمان با زالو اجتناب کنند.
درمان با زالو معمولاً زخم های کوچک Y شکلی بر جا می گذارد که ماندگار نیستند و جای زخم ایجاد نمی کنند، این نوع درمان برای افزایش گردش خون و از بین بردن لخته های خون مفید است و به خوبی می تواند اختلالات گردش خون را درمان کند. همچنین مواد موثری که از بزاق زالو استخراج شده اند در ساخت دارو هایی به کار می روند که درمان کننده ی فشار خون، واریس، هموروئید، مشکلات پوستی و آرتروز است. محققان بالینی بر این باورند که درمان با زالو برای بیماری آرتروز مفاصل بسیار مفید است. خواص ضد التهابی و بی حسی موجود در مواد بزاق زالو سبب کاهش درد مفاصل می شود.
درمان سرطان با استفاده از زالو همچنان مورد تحقیق و بررسی است. برای برخی از انواع سرطان خون توصیه نمی شود اما آزمایشات حیوانی نشان داده اندکه بزاق زالو مانع از تجمع سلول های سرطانی می شود.
امروزه در دنیا پرورش زالو به صنعتی درآمد زا تبدیل شده است و زالو درمانی جای خود را در پزشکی باز کرده است.
[mks_button size="large" title="منبع" style="squared" url="https://www.healthline.com/health/what-is-leech-therapy#leech-therapy-and-diabetes" target="_self" bg_color="" txt_color="" icon="" icon_type="" nofollow="0"]
منبع: با زالو درمانی آشنا شوید
کاربرد زالودرمانی بسیار گسترده است و استفاده از آن می تواند فرد را از بسیاری از عمل های جراحی بی نیاز کند. مثلا بزاق می تواند لخته های ایجاد در رگ های خونی در اثر سکته را از بین ببرد. زالو انداختن همچنین برای مصارف آرایشی بهداشتی، رفع جوش صورت و چین و چروک های پوستی و حتی درمان کچلی و ریزش مو ، بهبود گردش خون، طرفداران زیادی پیدا کرده است.
پیشرفت بیماری دیابت در بدن مشکلات عدیده ای ایجاد می کند. این مشکلات می تواند منجر به بیماری های عروقی شود، به ویژه این خون رسانی به انگشتان دست و پا مختل شده و زخم دیابتی ایجاد می کند. زمانی که جریان خون رسانی مختل شود بافت دچار عفونت می میرد و سبب سیاه شدن عضو می شود. ناچاراً باید عضو مرده را از بدن جدا کرد. قطع عضوهای بدن یکی از مهمترین دغدغه های افراد مبتلا به دیابت در سراسر دنیاست.بهترین راه برای مقابله با این وضعیت افزایش گردش خون در آن عضو است. تحقیقات نشان داده اند که زالو درمانی می تواند به اینکار کمک کند.
موادی در بزاق زالو وجود دارد که مانع از لخته شدن خون می شود. از آنجا که افراد دیابتی خون غلیظ تری دارند، بزاق زالو می تواند با کاهش غلظت خون فشار درون رگ ها و قلب را کم کند. استفاده از زالو نتایج خوبی را تا کنون نشان داده است.
زالو درمانی در واقع یکی از کم عوارض ترین روش های درمانی است. اما بایددر استفاده از آن نکاتی را با توجه به شرایط بیمار رعایت نمود و حتی در مواردی منع استفاده از زالو وجود دارد. گاهی احتمال ایجاد عفونت وجود دارد اگر از زالوی بهداشتی استفاده نشود. اینجاست که پرورش زالو طبی در محیط مناسب اهمیت دارد. در گذشته زالو را از طبیعت صید کرده و استفاده می کردند. از این جهت افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و یا مبتلا به بیماری های خود ایمنی هستند گزینه ی مناسبی برای زالو درمانی نخواهند بود.گاهی جای زخم به وجود آمده به دلیل وجود بزاق زالو بسته نمی شود و خون ریزی می کند. این نکته جای نگرانی ندارد و باید تا درمان زخم صبوری کرد.
گاهی زالو ها روی بدن حرکت کرده و جایی را هدف قرار می دهند که مطلوب درمان نیست. این به مهارت فرد زالو درمانگر بستگی دارد که بتواند آن را به محل درست هدایت کند.
برخی از مردم نیز به بزاق زالو حساسیت دارند و برای اطلاع پیدا کردن ابتدا از یکم زالوی سایز کوچک برای یک فرد استفاده می شود و اگر حساسیت داشته باشد نمی توان از زالودرمانی برای وی استفاده کرد.
[mks_button size="large" title="منبع" style="squared" url="https://www.healthline.com/health/what-is-leech-therapy#takeaway" target="_self" bg_color="" txt_color="" icon="" icon_type="" nofollow="0"]
منبع : کاربرد زالودرمانی و عوارض آن
مفصل ساکروایلیاک، اتصل بین استخوان خاجی و ستیغ خاصره ای است و لگن را به انتهای ستون فقرات متصل می کند. این مفصل وزن بالا تنه را تحمل می کند و پلی است بین بالا تنه و پایین تنه. استخوان خاجی در انتهای ستون فقرات از 5 مهره ی غیر متحرک در کنار دو استخوان بزرگ به نام ستیغ خاصره ای ، تشکیل شده است.
مفصل ساکروایلیاک نوعی ضربه گیر برای دفع تنش های حرکتی و تنش های ناشی از تاثیر وزن است. این مفصل تا حد زیادی فشار وارد بر کمر را کاهش می دهد.مفصل ساکرو ایلیاک با رباط ها و عضلات قوی احاطه شده است. این مفصل با عضله همسترینگ نیز مرتبط است. تمام عضلاتی که این مفصل را احاطه کرده اند به قدرت آن کمک می کنند. زمانی که این مفصل دچار آسیب دیدگی شود در تمام این عضلات می توان شاهد درد بود.
تحقیقات نشان می دهد 5 تا 8 درصد از کمر درد ها مربوط به آسیب ورزشی است. ورزشکارانی که تحرکات مکرر دارند و کشش زیادی بر ستون فقرات وارد می کنند مستعد این نوع التهاب مفصلی هستند. البته باید توجه داشت که بی تحرکی و نشستن های طولانی مدت نیز خود می تواند آسیب زا و عامل التهابات این مفصل باشد.
ساکرولیتیس نام بیماری التهابی مفصل ساکرو ایلیاک است که از نام همین مفصل گرفته شده است. این نوع درد در لگن، باسن، کشاله ران و حتی در قسمت های بالایی کمر نیز وجود خواهد داشت. بیمار حس این را دارد که سیخی در ستون فقرات او فرو می رود. به نوعی درد سرایت می کند و قطع می شود.
درد ساکرولیتیس می تواند در اثر نشستن های طولانی مدت تشدید شود و در ناحیه لگن و انتهای کمر احساس سفتی و گرفتگی داشته باشد. درد شدید در ناحیه تهتانی کمر و پا ها می تواند ایجاد شود که یکی از آن ها التهاب مفصل ساکرو ایلیاک و دو علت دیگر جا به جایی دیسک و یا درد سیاتیک هستند.
از آنجا که درد تجربه شده توسط بیمار بسیار شبیه به کمر درد ناشی از دیسک یا درد سیاتیک است، پزشک برای تشخیص این التهاب از بیمار می خواهد که حرکات مختلفی از جمله خم شدن به جهات مختلف و یا راه رفتن روی پنجه و پاشنه پا را انجام دهد و نحوه ی حرکت بیمار را بررسی می کند. برای اطمینان از عدم وجود بیرون زدگی دیسک باید ام آر آی از ناحیه ی انتهایی کمر گرفته شود. ورزش برای درمان التهاب مفصل ساکروایلیاک توصیه می شود.
قدرت عضله ها مانع از ایجاد درد خواهد شد و التهاب مفصل ساکروایلیاک بیشتر در بین زنان جوان و میان سال شایع است.
[mks_button size="large" title="منبع" style="squared" url="https://draxe.com/sacroiliitis-si-joint-pain/" target="_self" bg_color="" txt_color="" icon="" icon_type="" nofollow="0"]
علت التهاب مفصل ساکروایلیاک می تواند موارد مختلفی باشد که در ادامه ذکر خواهیم کرد. درد زمانی شروع می شود که این مفصل ملتهب شده باشد یا تحریک شود. درد را به دوسته ی حاد و مزمن تقسیم بندی می کنند. درد حاد معمولاً شدید و گذرا است و در اثر آسیب دیدگی ایجاد می شود و به مرور زمان با بهبود آسیب وارد شده درد نیز از بین خواهد رفت. این نوع از درد می تواند بین 10 روز تا 6 ماه امتداد پیدا کند. درد از نوع مزمن نیز می تواند شدید یا خفیف باشد و پایانی برای آن وجود ندارد.
منشأ التهاب مفصل ساکروایلیاک معمولاً شدت در حرکت و یا بی تحرکی است. درد می تواند در لگن و پا ها امتداد پیدا کند.
از جمله علل التهاب این مفصل هستند.
ابزار های تشخیصی مختلفی برای مشخص کردن التهاب یا فرسایش استخوان در ناحیه مفصل استفاده می شود از جمله عکس برداری با اشعه ایکس، سی تی اسکن و ام آر آی.
تشخیص علت التهاب مفصل ساکروایلیاک به انتخاب نوع درمان کمک می کند.
[mks_button size="large" title="منبع" style="squared" url="https://draxe.com/sacroiliitis-si-joint-pain/" target="_self" bg_color="" txt_color="" icon="" icon_type="" nofollow="0"]